nomansland

We zijn van de aardbodem afgevallen en zitten in the middel of freaking nowhere...
Ok, ok, we overdrijven misschien een beetje.
Maar we hebben vandaag echt zover gereden, er is geen stad meer in zicht.
We zitten nu ergens in nomansland waar letterlijk 3 huisjes staan, waarvan wij er nu 1 betrekken samen met nog een ander stel en de eigenaar. Voor supper (avondeten) moesten we naar het enige restaurant in het dorp (2 huizen verder), waar we overigens wel heerlijk gegeten hebben. Verder is er echt geen hol te beleven hier en zitten we nu dus weer op onze kamer, Cees met een Mind-magazine en ik achter de notebook dit verhaal te typen.
Als een seriemoordenaar ons nu zou vermoorden dan zou het echt weken duren voordat ze onze lichamen zouden vinden, als ze die uberhaupt zouden vinden...
Neehoor even zonder dollen. We zijn dus echt de bewoonde wereld uitgereden vanmiddag richting het oostelijkste puntje van onze reis, namelijk Les Bergeronnes net voorbij Tadoussac.
In de weidse omgeving is werkelijk niks te beleven en je ziet niets anders dan bomen, bomen en nog eens bomen. Het leuke daarvan is dan wel weer, dat jullie vast jullie kerstboom bij ons kunnen bestellen. Er staan er hier genoeg....
Sinterklaas hebben we ook al gezien en de stoomboot (lees Holland Amerika lijn) ligt al klaar voor vertrek in de haven van Quebec.

In tegenstelling tot Montreal is Quebec dus echt een onwijs mooie en gave stad. We hebben er dan ook helemaal geen spijt van dat we na ons bezoek aan nomansland morgen weer heerlijk voor 2 dagen teruggaan naar deze mooie stad.
Maar eerst gaan we hier morgen met een zodiac de vele walvissen bezoeken waar deze streek zo om bekend staat. Er schijnt hier ook een kolonie witte dolfijnen rond te zwemmen vergezeld door dwergvinvissen en vinvissen. Een hoop vissen dus en we hopen ze allemaal van dichtbij te kunnen bewonderen zodat de lange reis hier naartoe niet voor niks is geweest....

Montreal

We gaan verhuizen! Ja, jullie lezen het goed......en jullie gaan mee!
We hebben voor bijna iedereen een baan gevonden hier in Montreal.

De oude haven is een grote rotzooi en ziet er oud en gaar uit. Meindert, dat kan jij vast wel even opknappen.
De 'oude' stad is oud en gaar en heeft duidelijk een make-over nodig....Danny en Hala dat kunnen jullie vast wel herinrichten.
Verkeerstechnisch is de stad ook een drama....het logistieke proces kan hier duidelijk verbeterd worden...Geesje en Melvin, sla je slag.
Kasper er zijn hier duiven te overvloed, dus ook jij hebt hier iets te doen.
Tsja en Wout de treinen rijden hier wel op tijd, dus ik stel voor dat jij gewoon in Nederland blijft :-P

Ooit was Montreal de belangrijkste stad van Canada. Maar haar gloriejaren zijn duidelijk achter de rug.
Van tevoren hadden we van meerdere mensen al te horen gekregen dat Montreal tegenvalt en dat we beter een dagje extra in Quebec kunnen blijven. Wat dit betreft hebben wij eigenlijk zonder het zelf gezien of ervaren te hebben, blind gevaren op de adviezen die we te horen kregen. Eenmaal in Canada aangekomen, waren we toch wel een beetje ongerust of we hier wel goed aan hadden gedaan. Maar nu we in Montreal zijn geweest, weten we zeker dat we de goede beslissing hebben genomen.
Wij vonden het echt heel erg tegenvallen. Zelfs het oude deel is niet leuk of gezellig. Van ellende zijn we maar aan het eind van de dag gaan winkelen om de tijd een beetje door te komen. Het winkelcentrum is namelijk wel leuk. Er zijn leuke winkels en restaurants, dus je vermaakt je wel. Maar wat de bezienswaardigheden betreft, valt het echt tegen. Hetgeen dat wel de moeite waard is om te zien, staat in de steigers en de rest is echt oude troep.
Genoeg te doen dus voor ons zeggen wij zo.......

Hopelijk is Quebec leuker!!!

1000 islands, Kingston en Fort Henry

In werkelijkheid zijn het geen 1000 eilandjes maar 1865. De meesten gaan al generaties lang over van familielid tot familielid en worden gebruikt als vakantieresidentie. Je gelooft je oren niet als je hoort hoe de families aan hun eilandjes komen. Zo hebben sommige eilandjes slechts 1 a 2 dollar gekost of erger nog, een fles rum. En dat terwijl ze nu miljoenen waard zijn. Er is zelfs een eiland dat nog steeds geleasd wordt van de Mississauga indianen omdat in de oorspronkelijke lease overeenkomst staat dat het eiland geleasd mag worden 'for as long as the gras grows and the water flows' Oh wat zijn die arme indianen bedrogen zeg....geen wonder dat thanksgiving zo uitgebreid wordt gevierd door de Noord-Amerikanen. Ik zou ook dankbaar zijn als ik mijn huis zou mogen kopen voor 1 euro....

Al varende konden we ons goed inbeelden hoe de Britse en Amerikaanse oorlogsvloten erbij lagen tijdens de onafhankelijkheidsstrijd. De grens tussen Amerika en Canada ligt precies in het midden van de St Lawrence rivier en Lake Ontario. Geen eiland wordt door midden gesplitst. Slechts 1 eiland bestaat uit twee door water van elkaar gescheiden delen, waarvan een deel Amerikaans en een deel Canadees is. Deze delen worden met elkaar verbonden door 's werelds kortste bruggetje. De grens loopt verderr netjes om de andere eilandjes heen.

Fort Henry in Kingston deed ons net zo terugdenken aan de tijd van de Brits-Amerikaanse oorlog. De Britten bouwden dit fort dat als uitvalbasis diende voor de verdediging van Kinston, de stad waar de eerste premier van Canada opgroeide. Het fort is tevens een Unesco worldheritage site. Jammer wel dat het vol steigers en ander rotzooi staat, dat doet echt af aan de omgeving. Na een kleine wandeling door Kingston, zijn we via de scenic route naar Montreal gereden. Morgen gaan we zowel het bovengrondse als ondergrondse deel van deze stad verkennen.

Cees overwint zijn hoogtevrees!!!

Als je aan Toronto denkt, dan denk je aan de CN Tower.
Deze ruim 553 meter hoge toren domineert de skyline van deze stad en is een must see voor iedere toerist. In ieder geval voor een ieder die GEEN hoogtevrees heeft!

Lange tijd is de toren de hoogste ter wereld geweest, maar inmiddels staat de hoogste in Dubai (where else)
Wat de CN Tower echter zo bijzonder maakt, is dat hij een glazen vloer heeft. Ja echt, een glazen vloer op ruim 447 meter hoogte en zelfs voor mensen zonder hoogtevrees, is dit toch net iets teveel van het goeie.
Zo wilde Cees in eerste instantie de toren helemaal niet op, maar omdat ik dat wel wilde, ging hij uiteindelijk toch mee.
Eenmaal boven viel de hoogte hem mee, mede omdat er in de omgeving allemaal hoge gebouwen staan en dan is de afstand naar die gebouwen toe van bovenaf gezien toch niet zo groot als je je in eerste instantie inbeeldt. Zelfs het platform nog eens 37 verdiepingen hoger waar heel de zijgevel van glas is, bracht hem niet van zijn stuk. Erg knap.
De glazen vloer trotseren, lukte hem helaas niet. Zelfs ik, die geen hoogtevrees heb, vond het toch wel een beetje eng en ben uiteindelijk met mijn kont op het glas gaan zitten (wat moet dat een mooi gezicht zijn geweest van beneden gezien;-)). Maar lopen vond ik echt te freaky.
Het vergezicht over Toronto vanaf de toren maakte daarentegen alles goed.

Na een wandeling door de stad zijn we vanmiddag naar Kingston gereden, waar we vanavond in een heel gezellige B&B logeren. Morgen staat Fort Henry en de 1000 island cruise op het programma, waarna we naar Montreal vertrekken. We zijn erg benieuwd!

Niagara Falls

Vandaag stond een bezoek aan de beroemde Niagara Falls op het programma.
Wat een toeristische bedoeling is dat zeg.
Vanuit Toronto is het ruim een uur rijden. De weg er naartoe is een lange saaie rechte snelweg. Als je eenmaal het plaatsje Niagara binnenrijdt verandert de omgeving opeens in een mini Las Vegas. Overal casinos, restaurantjes als Planet Hollywood, het Rainforest cafe, barretjes, eettentjes, en hotels. Zonde, zonde, zonde....
De prachtige watervallen verdienen zoveel meer! Want indrukwekkend zijn ze zeker.
De hoogte van de watervallen en de kracht van het water is echt onbeschrijfelijk.
Je kan door tunnels achter de waterval komen en met het bootje de Maid of the Mist bijna helemaal bij de waterval. Je krijgt een poncho en dat is maar goed ook want je wordt echt kletsnat. Maar dat geeft niks, het is namelijk wel onwijs gaaf om zo dichtbij te komen. Plus je kan ook nog eens onwijs mooie fotos maken....

9/11

Vandaag zijn we aan onze reis naar Canada begonnen. En wat voor een trip was het....
De lange reis begon met de vriendelijk doch dringende mededeling bij de incheckbalie dat iedereen zijn/haar in te checken bagage niet op slot mocht doen. Misschien dat de beveiliging zich hier veiliger bij voelt, maar wij voelden ons er alles behalve gerust op dat onze spullen veilig bij de eindbestemming aan zouden komen...
De lange wachtrij bij de gate voor onze vlucht naar New York maakte ons ongemakkelijke gevoel er niet beter op. Alle passagiers moesten 1 voor 1 bij een marechaussee-beambte komen waar ze ondervraagd werden. De een (lees: Iman) natuurlijk wat langer dan de ander. Zo werd mij onder andere gevraagd of de naam Mattar vaak voorkomt in Egypte....ik bedoel seriously how should I know? Ik ben in Nederland geboren en opgegroeid. Hoe moet ik in vredesnaam weten of er veel Mattars voorkomen in Egypte??? Het enige dat ik weet, is dat mattar het Egyptische woord voor vliegveld is. Maar Cees wist me tussen de vragen door te vertellen dat een van de vliegtuigkapers op 9/11 Atta heette.... was ik alweer helemaal vergeten.
Maar something tells me dat wij op een of andere manier altijd aan 9/11 herinnerd zullen worden....
Gelukkig mocht ik uiteindelijk wel gewoon het vliegtuig in en kon de vakantie eindelijk beginnen.

Na een lange vlucht kwamen we in New York aan waar we 3 uur op onze volgende vlucht naar Toronto moesten wachten. Uiteraard moesten we met al onze bagage wel weer door de douane. Het zou natuurlijk zomaar kunnen zijn dat we tijdens de vlucht van Amsterdam naar New York in de bagageruimte van het vliegtuig waren gekropen en daar in onze koffers verboden middelen hadden gestopt of nog erger tijdens de 8.5 uur durende vlucht een bom of ander explosief hadden gefabriceerd waar we tijdens de aansluitende vlucht een terroristische actie mee wilden uitvoeren.

Gelukkig eenmaal in het vliegtuig, ging de vlucht van New York naar Toronto vrij snel.
En wat een verschil gelijk als je aankomt. De douane-beambte lachte vriendelijk naar ons, vroeg waar we vandaan kwamen en wat we in Canada kwamen doen. En nadat hij onze route had bekeken, wenste hij ons ook nog eens een fijne vakantie toe. Dat is nog eens wat anders dan de US welcome die we eerder kregen.
Eindelijk waren we in Canada.

Nadat we onze huurauto hadden opgehaald, zijn we naar de wijk Bayview gereden. Hier werden we na een kleine 25 minuten hartelijk door Sue (een vriendin van de familie) ontvangen. We hebben nog even een rondje Toronto by night gedaan, maar Cees en ik waren zo moe van de lange reis, dat we al gauw weer naar huis zijn gegaan waar we heerlijk ons bedje in zijn gedoken. Toronto is er morgen ook nog!

Welkom op onze Reislog!

Hallo allemaal welkom oponze reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van al onzeavonturen en ervaringen tijdensonze reis door Canada. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar wij ons bevinden en waar we zijn geweest! Meer informatie overons en de reis diewe gaan maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan vooronze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Wezien je graag terug oponze reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je metons meereist!

liefs,

Cees en Iman